حتی وقتی می خندیم

مجموعه‌داستان «حتی وقتی می‌خندیم» فریبا وفی، شامل بیست‌ودو داستان کوتاه است که چهار زن را در مرکز روایت قرار می‌دهد؛ زنانی که دور هم جمع می‌شوند، می‌خندند حتی در غم، و گفت‌وگوهایشان از فرزندان آغاز می‌شود و به شوهران می‌رسد. صدایشان ابتدا نرم و لطیف است، اما کم‌کم خشن‌تر می‌شود. همه به شوهرانشان خیانت می‌کنند، هرچند خیانت‌شان یکسان نیست: یکی با پختن غذا با آب دهان، دیگری با غارت مالی همسر، سومی با گرفتن احساس از او و دیدنش همچون شیئی در خانه، و چهارمی با خیانت به خودش؛ چون هرگز آن‌گونه که دلش می‌خواسته زندگی نکرده و حالا حتی نمی‌داند دلش چه می‌خواسته.

«ما چهار نفر بودیم. دور میز نشسته بودیم، چای می‌نوشیدیم و می‌خندیدیم. یکی گفت: بچه‌هامون خوبه، شوهرانمون نه. خنده‌مان بلند شد، اما چشم‌هامون خیس بود. من فکر کردم: خیانت، یعنی همین؛ که دیگه نتونی دروغ بگی، حتی به خودت.»